زماان حاجه ودلوقتى حاجات

مش عارفه...........يمكن  زمان كنت  بعيط على  حاجات هايفه لعبة....دبدوب  حاجة حلوة كانت همومى  صغيرة لا تتعدى حدود 

اوضتى او الكراكيب اللى كنت بلعب فيها

بس  كان دايما جوايا احساس ان فى حاجه نقصانى او ان مش واخده اهتمام زى  غيرى ما بياخده .....يمكن  كان احساس طفولى

او  نقدر  نسميها  غيرة

بس فعلا كنت بزعل اووى لانى اكيد زى زى اى عيل  صغير بيحب  يدلع  بصراحه ما اخدتش فرصتى  او بمعنى اصح

كانت فترة دلع قصيرة اووى يعنى تقدرى تقولى يا مدونتى  بعد وفاة والدى  الدلع  بح

.....لما كان حد بيموت عندنا ما كنتش  بعيط بالعكس  كنت بلعب مع العيال  واحساس ان كلنا مع بعض ده كان عندى بالدنيا

او ماكنتش افهم يعنى ايه حزن او طعم الفراق ده  ما كنتش بحسه....يمكن وقت وفاة والدى ما عيطش 

مكنتش اعرف ان اللى بيروح مش بيرجع تانى خالص كنت معتقده ان كتير  هيعوضونى وجوده ومش  هاحس بحاجه 

عادى يعنى  كان بيلعب معايا  واخويا  هيبقى يلعب معايا وماما  هتفسحنى عادى يعنى ((صغيرة مش فاهمة بقى))

بس لما كبرت  حاجات  كتير كبرت معايا احزان وهموم ما كنتش اعرفها او احس بيها  ولا  افهم معناها ايه

اكتشفت ان اخويا  معتش  هيلعب عشان بقى راجل  ان ماما خلاص مش  هتفسحنى  عشان بقت ست كبيرة وتعبانة

عارفه يا ماما انا بحبك اووى اه والله يمكن ما بعرفش اعبرلك عن حبى ليكى بس  صدقينى ماليش غيرك والله بعد ربنا

نفسى تسامحينى  عن اى غلطه غلطها فحقك

بحبك يا امى